به نقل از «تسنیم»

هشدار آلمان درباره وقوع جنگ تجاری با آمریکا

تاریخ انتشار: ۱۲ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۱۸۴۷۴

وزیر دارایی آلمان با توجه به مناقشات ایجاد شده بین دو سوی آتلانتیک بر سر قانون ضد تورم آمریکا درباره وقوع جنگ تجاری با ایالات متحده هشدار داد. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از روزنامه "تاگس شاو" آلمان، واشنگتن برای مبارزه با تورم، یارانه‌هایی را برای شرکت‌هایی که از محصولات ایالات متحده استفاده می‌کنند یا در ایالات متحده تولید می‌کنند، در نظر گرفته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

انتقادات زیادی به این طرح آمریکا در اروپا وارد شده است.

کریستین لیندنر، وزیر دارایی فدرال آلمان ، نسبت به جنگ تجاری با ایالات متحده به دلیل قانون برنامه ریزی شده ضد تورم ایالات متحده هشدار داده است. لیندنر در گفتگو با روزنامه "دی ولت" گفت: ایالات متحده شریک ارزشی ما است، اما در عین حال یک سیاست اقتصادی بسیار حمایت گرایانه را در پیش گرفته است.

وی افزود: به همین دلیل است که دولت فدرال آلمان باید نماینده منافع آلمان در واشنگتن باشد و به پیامدهای منفی این طرح برای جمهوری فدرال اشاره کند. وی گفت: اقتصاد آلمان ارتباط تنگاتنگی با بازار آمریکا دارد. بنابراین آلمان نمی‌تواند هیچ علاقه‌ای به جنگ تجاری داشته باشد، بلکه باید به دیپلماسی اقتصادی تکیه کند.

هم زمان لیندنر از این قانون به عنوان فرصتی برای بهبود رقابت پذیری کشورش حمایت کرد. وی تاکید کرد: اگر به وضوح به آن نگاه کنید، باید متوجه شوید که تقاضاهای دائماً فزاینده اتحادیه اروپا از اقتصاد در ارتباط با قیمت انرژی به همان اندازه خطرناک است که تحریف رقابت در ایالات متحده.

نه تنها لیندنر از اثرات منفی قانون ضد تورم برنامه ریزی شده توسط ایالات متحده می ترسد بلکه "جولیا کلکنر"، سخنگوی سیاست اقتصادی فراکسیون اتحادیه احزاب متحد مسیحی در پارلمان آلمان هم در این باره گفت که هدف مرتبط دولت بایدن برای دستیابی به حفاظت بیشتر از آب و هوا در ابتدا خوشایند به نظر می رسد. اما خطر تبعیض گسترده علیه شرکت‌های اروپایی وجود دارد.

ساسکیا اسکن، رهبر حزب سوسیال دموکرات آلمان نیز ویژگی‌های آشکارای حمایت گرایانه و یکجانبه پیش نویس قانون ضد تورم ایالات متحده را محکوم کرد و هشدار داد که سایر کشورهای صنعتی می‌توانند اقدامات مشابهی را انجام دهند که به ضرر همه است. اسکن گفت به ویژه در وضعیت کنونی بحران‌های جهانی، پیگیری سیاست انزوا کشنده است.

امید نوری پور، رئیس حزب سبز آلمان هم جاه طلبی برای حفاظت بیشتر از آب و هوا را مثبت ارزیابی کرد. اما وی همچنین تاکید کرد: نباید در مسیر بی‌طرفی اقلیمی موانعی بر سر راه یکدیگر قرار دهیم. آلمان باید در زمینه استانداردهای زیست محیطی و زنجیره تامین قابل اعتماد با ایالات متحده حتی بیشتر هماهنگ کند.

"امانوئل ماکرون"، رئیس جمهور فرانسه هم در جریان سفر به ایالات متحده به شدت از یارانه‌های محصولات آمریکایی در مبارزه با تغییرات آب و هوایی انتقاد کرد.

مکرون در یک ناهار کاری با قانونگذاران آمریکایی گفت که این یارانه‌ها نسبت به شرکت‌های فرانسوی فوق العاده تهاجمی است. وی افزود: ایالات متحده ممکن است بتواند مشکلات خود را با آن حل کند، اما آنها مشکل من را بزرگتر خواهند کرد.

امانوئل ماکرون تاکید کرد که بدون هماهنگی بین ایالات متحده و اتحادیه اروپا، بسیاری از مشاغل در معرض خطر نابودی قرار می‌گیرند. وی افزود: من فقط می خواهم که به عنوان یک دوست خوب به من احترام بگذارند.

این مناقشه حول محور حمایت از آب و هوا و بسته اجتماعی چند میلیارد دلاری جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، معروف به قانون کاهش تورم (IRA) است که در ماه آگوست به تصویب رسید. این بسته 370 میلیارد دلار (حدود 357 میلیارد یورو) برای حفاظت از آب و هوا و امنیت انرژی، بزرگترین سرمایه گذاری در مبارزه با گرمایش جهانی در تاریخ ایالات متحده محسوب می شود. این قانون از جمله، یارانه برای خودروهای الکتریکی، باتری‌ها و پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر "ساخت ایالات متحده آمریکا" را برنامه ریزی کرده است.

این یارانه‌ها با انتقادهای گسترده در اتحادیه اروپا مواجه شده است. بیم آن می‌رود که شرکت‌های اروپایی در نتیجه اجرای این طرح آسیب‌پذیر شوند. رابرت هابک، وزیر اقتصاد فدرال آلمان هم اقدامات متقابل قوی توسط اتحادیه اروپا را مطرح کرده است.

با قانون کاهش تورم (IRA) که بایدن در تابستان امضا کرد، آمریکایی‌ها می‌خواهند میلیاردها یارانه برای خودروهای برقی بپردازند - اما به شرطی که در ایالات متحده مونتاژ شوند. اروپایی‌ها احساس تبعیض می‌کنند و به این طرح اعتراض دارند اما راه حلی هم برای این منظور پیش بینی نمی‌شود.

اتحادیه اروپا نگرانی‌هایی جدی نسبت به قانون ضد تورم آمریکا داشته و می‌گوید قانون کاهش تورم در آمریکا قوانین تجارت بین‌المللی را هم نقض می‌کند.

چندی پیش اتحادیه اروپا اعلام کرد که دست به اقداماتی تلافی‌جویانه علیه آمریکا برای اعطای یارانه به خودروهای برقی خواهد زد زیرا باعث زیان هنگفت شرکت‌های اروپایی خواهد شد.

با وجود انتقادهای اتحادیه اروپا، ایالات متحده آمریکا هیچ تغییری در این قانون را در دستور کار ندارد. کارین ژان پیر، سخنگوی کاخ سفید گفت: ما هیچ برنامه‌ای برای درخواست از کنگره برای تغییر این قانون نداریم. با این حال، ما با شرکای اروپایی کار می‌کنیم تا نگرانی‌های آنها را در نظر بگیریم. اینکه دقیقاً چگونه قرار است این اتفاق بیفتد هنوز مشخص نیست.

"جو بایدن"، رئیس جمهور ایالات متحده نیز به صراحت گفت که از مسیر کاهش وابستگی ایالات متحده به زنجیره‌های تامین بین المللی منحرف نخواهد شد. اما بایدن گفت که ایرادات جزئی در این قانون وجود دارد که می‌تواند مورد بحث و بررسی قرار گیرد. به گفته وی بحث‌هایی در این باره در سطح کاری وجود دارد.

بیشتر مردم آمریکا انتظار دستاوردهای چندانی برای واشنگتن طی 2 سال آینده ندارندافزایش بیش‌ازحد انتظار نرخ بیکاری در آلمان

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: اتحادیه اروپا اخبار آمریکا اتحادیه اروپا اخبار آمریکا اتحادیه اروپا ایالات متحده آب و هوا یارانه ها جنگ تجاری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۱۸۴۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جنگ داخلی؛ فیلمی که آمریکا را به وحشت انداخت!

فرارو- الکس گارلند نگران این است که دنیا به کدامین سو پیش می‌رود به خصوص با وجود درگیری‌های بین المللی در هر بولتن خبری و انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده در گوشه و کنار. این فیلمساز ۵۳ ساله بریتانیایی کمتر نگران بحث‌های شدیدی است که جدیدترین فیلم اش به راه انداخته است. او می‌گوید: "این اجتناب ناپذیر است که این روز‌ها همه چیز دو قطبی شده دقیقا همین تضاد اجتماعی دائمی ایده ساخت "جنگ داخلی" را ایجاد کرد فیلمی که به موضوعات بسیار حساس می‌پردازد".

به گزارش فرارو به نقل از ال‌پائیس، او در مادرید می‌گوید:" یک هیستری جمعی وجود دارد. این یکی از دلایلی است که من فیلم را ساختم. نمونه مشابه آن پاسخ تحریف شده به سخنرانی "جاناتان گلیزر" کارگردان فیلم "منطقه مورد علاقه" درباره غزه در مراسم اسکار است".

به همین دلیل است که در میانه اختلافات عمیق فیلم چهارم گارلند در همان لحظه‌ای که آنونس آن پخش شد بحث‌هایی را برانگیخت. جنگ داخلی به دنبال ارائه پاسخ نیست و بخشی از پیام خود را به تفسیر بیننده واگذار می‌کند. در آنونس فیلم یک میلیشیای ستیزه جو دیده می‌شود که یک تفنگ را به طرف قهرمان‌ها نشانه گرفته است و می‌پرسد:"شما چه جور آمریکایی‌ای هستید؟ " یک سوال کاملا سیاسی.

در ساده‌ترین خلاصه از داستان "جنگ داخلی" می‌توان گفت که این فیلم درباره گروهی از روزنامه نگاران است که در یک سفر جاده‌ای در ایالات متحده ویران شده در جستجوی کشفیات بزرگی درباره منازعه و درگیری هستند. در مرکز این فیلم سیاست قرار ندارد بلکه درگیری نسلی بین دو عکاس جنگ به چشم می‌خورد: "لی" کهنه کار (با بازی کرستن دانست) که شاهد فهرست بلندبالایی از رخداد‌های وحشتناک بوده و "جسی" جوان سال (با بازی کیلی اسپانی) که آماده است تا با دوربین و عکس‌های سیاه و سفید خود جهان را به تصویر بکشد.

در فیلم این "لی" است که توضیح می‌دهد هدف از عکاسی جنگ ارائه پاسخ نیست بلکه اجازه دادن به عموم مردم برای نتیجه گیری توسط خودشان است هدفی که گارلند در "جنگ داخلی" به دنبال رسیدن به آن است. لی همانند کارگردان فیلم در مورد این که آیا می‌تواند به آن هدف دست یابد یا خیر تردید دارد. جنگ داخلی تصمیم می‌گیرد که وابستگی‌های سیاسی خود را اعلام نکند و هیچ اشاره‌ای به احزاب یا ایدئولوژی‌ها نمی‌کند. این تصمیمی است که به شدت از سوی روزنامه‌هایی مانند نیویورک تایمز و همچنین نشریاتی که معمولا در مورد فیلم‌ها گزارشی منتشر نمی‌کنند مانند "فایننشال تایمز" و "فارین افرز" مورد انتقاد قرار گرفته است. رسانه‌ها درباره این فیلم نوشته اند: "جنگ داخلی موفقیت آمیز است، زیرا سیاست اش موفق است: غیر منطقی و بی معنی است". در واقع، گارلند به دلیل عدم جانبداری و بازی نکردن در فضای قطبی شده مورد انتقاد رسانه‌ها قرار گرفته است.

گارلند هنگام نگارش فیلمنامه که در واقع از خشم سال ۲۰۲۰ میلادی متولد شد نشان داد آن چه از نظرش اهمیت دارد نه سیاست امریکا بلکه افراط گرایی است که می‌تواند در هر نقطه‌ای از جهان فوران کند. او می‌گوید: "قطبی شدن هم در دموکراسی‌های غربی و هم در خارج از حیطه کشور‌های دموکراتیک غربی به روندی جهانی تبدیل شده است. این موضوع به طور کامل به دونالد ترامپ مربوط نمی‌شود، زیرا اگر بخواهیم روی ترامپ متمرکز شویم نمی‌توانیم توضیحی درباره پدیده‌های دیگری مانند برگزیت (خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا) داشته باشیم. باید بپرسیم چرا چنین روندی در حال رخ دادن است؟

من فکر می‌کنم این شامل مواردی مانند رسانه‌های اجتماعی و شکست مرکزگرایی است. من یک میانه رو هستم و در دسته بندی‌های سیاسی در جناح چپ قرار دارم، اما تعلق خاطرم به چپ میانه است. چپ و راست چندین دهه است که در حال جابجایی و تغییر قدرت هستند، اما زندگی مردم تغییر نکرده است. مردم در تله فقر باقی مانده اند. بنابراین، جای تعجبی ندارد که آنان دچار عصبانیت و ناامیدی می‌شوند".

او می‌افزاید: "من در جایگاه یک فرد و یک انسان پاسخ می‌دهم احساس نمی‌کنم با بند ناف فیلم مرتبط باشم. من کارگردانی فیلم را صرفا به عنوان یک شغل می‌بینم بنابراین، بحث‌ها برایم جالب هستند. چیزی که من با آن مشکل دارم سازمان‌های بزرگ و قدرتمند خبری هستند که برنامه سیاسی واحدی دارند و این برنامه سیاسی و رویکرد نه صرفا روی نحوه گزارش داستان‌ها و روایت‌ها بلکه در مورد این که اصولا آن داستان و روایت را گزارش کنند یا خیر نیز سایه انداخته است".

گارلند تصمیم گرفت جنگ داخلی را در فضای ایالات متحده بسازد چرا که به گفته خودش آن کشور دارای نظام سیاسی‌ای است که بقیه جهان آن را می‌شناسند او می‌گوید حتی گاهی اوقات سایرین ان را بهتر از خود امریکایی‌ها می‌شناسند. با این وجود، بحث در مورد این فیلم پس از موفقیت آن در سینما‌های ایالات متحده داغ‌تر شده است. جنگ داخلی پرفروش‌ترین فیلم در تاریخ فعالیت استودیوی مستقل A۲۴ در مقایسه با سایر فیلم‌های ساخته شده توسط آن استودیو بوده است.

"متئو بلونی" روزنامه نگار در پادکست هالیوودی The Town این سوال را مطرح کرد که آیا آمریکایی‌ها مایل هستند برای تماشای "مشکلاتی که هر روز در اخبار مطرح می‌شوند" به سینما بروند و فجایع سال انتخابات که از "سی ان ان" و "فاکس نیوز" پخش می‌شوند را یک گام جلوتر ببرند.

به نظر می‌رسد آنان تمایل داشتند. دست کم آنان از روی کنجکاوی یا به شکل بیمارگونه‌ای علاقمند بودند که ایالات متحده ویران شده را ببینند به طوری که ۱۷ درصد از تماشاگران باور داشتند که در حال تماشای نگاهی دیستوپیایی درباره امریکا هستند و سایر تماشاگران آن را واقع بینانه و منطبق با شرایط امروز امریکا قلمداد کرده بودند. جنگ داخلی با بودجه ۵۰ میلیون دلاری گران‌ترین فیلم ساخته شده توسط استودیوی A۴ بوده است.

رئیس جمهور سه دوره‌ای

این فیلم با فضای ژورنالیستی خود توضیح نمی‌دهد که ایالات متحده چگونه به شرایطی که در آن قرار دارد رسید اگرچه سرنخ‌هایی در این باره وجود دارد: در فیلم نشان داده می‌شود که رئیس جمهور (با بازی نیک آفرمن) با دور زدن قانون اساسی و انحلال پلیس فدرال امریکا (اف بی آی) اقامت خود در کاخ سفید را با دور زدن قانون اساسی برای سومین دوره تمدید کرد. در فیلم گفته می‌شود که "قتل عام آنتیفا" رخ داده اگرچه تماشاگر نمی‌داند که قربانیان و عامل کشتار چه کسانی بودند و گفته می‌شود که یک گروه مائوئیست در پورتلند امریکا شورش کرده است.

در فیلم کالیفرنیا و تگزاس در دو سوی طیف سیاسی در زندگی واقعی با یک هدف متحد می‌شوند: سرنگونی یک رئیس جمهور فاشیست. گارلند معتقد است خوش بینی خاصی در این جنبش وجود دارد. او می‌گوید: "برای برخی این یک جنون بود. برای من دیوانه کننده است اگر فکر کنم این دو طیف حتی در مواجهه با یک رئیس جمهرو فاشیست نیز نمی‌توانند با یکدیگر به اجماع نظر برسند. در مورد دوره پس از جنگ جهانی دوم نیز خوش بینی خاصی می‌بینم. بسیاری از کشور‌ها به این نتیجه رسیدند که فاشیسم یک ایده وحشتناک است و باید از حقوق بشر محافظت شود. جنبه بدبینانه آنجاست است که انسان‌ها در اجتناب از مشکلات وحشتناک به شکلی درخشان عمل نمی‌کنند. ما از یک مشکل وحشتناک برمی گردیم، اما این کار را دوباره و دوباره انجام می‌دهیم".

گارنر هم چنین زمانی که ایده‌آل روزنامه نگاری را در کانون توجه قرار می‌دهد نگاهی اجمالی به این خوش بینی دارد اگرچه می‌داند که این حرفه امروزه چندان محبوب نیست. او می‌گوید می‌داند که همه از آن حرفه متنفر هستند!

علاقه او به روزنامه نگاری از طرق حرفه پدرش نزدیک می‌شود که دهه‌های متمادی کاریکاتوریست سیاسی نشریات و مطبوعات بود. گارلند در جوانی سعی کرد تا کاراکتر خبرنگار حوزه جنگ را در فیلم هایش خلق کند. او در ۲۶ سالگی فیلمنامه "ساحل" را درباره جوانی همراه با ناامیدی اش نوشت که سال‌ها بعد با کارگردانی "دنی بویل" آن را به فیلم تبدیل کرد. گارلند پس از ان در طول چهار فیلم خود به دنبال موضوعاتی بود که اغلب در روزنامه‌ها پیدا می‌شوند.

او در "اکس ماکینا" در سال ۲۰۱۴ میلادی در قدرت شرکت‌های فناوری، هوش مصنوعی و حتی رضایت غوطه‌ور شد. او در فیلم "نابودی" در سال ۲۰۱۸ میلادی استعاره‌ای بی نظیر درباره تغییرات آب و هوایی ایجاد کرد. سبک کار گارلند این گونه است که همواره در فیلم هایش تماشاگر را رها می‌کند تا خود نتیجه گیری کند.

جنگ داخلی احتمالا ساده‌ترین چارچوب را برای درک دارد، زیرا اگرچه گارنر فیلمنامه را در سال ۲۰۲۰ نوشت، اما تصاویر به ناچار آن چه را که از آن زمان اتفاق افتاده بازتاب می‌دهد: از جمله شورشیان به ساختمان کنگره گرفته تا جنگ اوکراین. امروز صحبت کردن در مورد جنگی که در غزه رخ داده نیز اجتناب ناپذیر است. گارنر افراط گرایی واضح را در مورد رخداد‌های غزه می‌بیند. او نوع رفتار با روزنامه نگاران در مورد بازتاب رخداد‌های غزه را قابل تامل می‌داند.

او می‌گوید: "من فکر می‌کنم دلیل آن که اسرائیل اجازه نمی‌دهد روزنامه نگاران آزادانه به تمام نقاط غزه دسترسی داشته باشند بدان خاطر است که نمی‌خواهد با یک کارزار روابط عمومی مواجه شده و مجبور به مقابله با آن شود. در جنگ ویتنام به روزنامه نگاران امکان دسترسی بسیار نامحدودی داده شد. علیرغم محدود بودن صرف دسترسی باعث شد تا افکار عمومی به شدت علیه جنگ ویتنام موضع گیری کند. از آن زمان به این سو هنگامی که دولت‌ها درگیر جنگ شده اند از تاکتیک‌هایی برای محدود کردن فعالیت روزنامه نگاران استفاده کرده اند. در عراق تاکتیک این بود که روزنامه نگاران با ارتش همراه شوند استدلال مطرح شده برای این منظور آن بود که از روزنامه نگاران محافظت بعمل آید، اما آن چه واقعا در عمل انجام می‌شد این بود که ارتش روزنامه نگاران را کنترل می‌کرد".

این دیدگاه ضد جنگ همان چیزی است که گارلند را هدایت می‌کند. او می‌گوید: "وقتی وقت زیادی را در اطراف سربازان می‌گذرانید می‌توانید در یک روز ترس، لذت، شوخی و کسالت را به طور همزمان ببینید. این وضعیتی انسانی است. درست مانند فراموش کردن وحشت از یک درگیری به درگیری دیگر از اوکراین گرفته تا غزه".

گارنر هم چنین با دنی بویل و کیلین مورفی دوباره به هم می‌پیوندد تا دنباله "۲۸ روز بعد" سومین فیلم حماسه آخرالزمان زامبی که برای ده‌ها سال به تعویق افتاده را دوباره بسازند.